- θεοπρομήτωρ
- θεοπρομήτωρ, ἡ (Μ)η Άννα, η μητέρα τής θεοτόκου.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + προ-μήτωρ «γιαγιά»].
Dictionary of Greek. 2013.
θεοπρομήτωρ
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
